Prawdopodobnie sytuacja, gdy na rachunku karty kredytowej pojawi się nadpłata, nie należy do częstych. Klienci spłacają zwykle kwotę wskazaną na wyciągu: minimalną, całkowitą albo taką, która w 100 proc. uzupełni kartowy limit. Nie można jednak wykluczyć, że przez nieuwagę ktoś przeleje więcej pieniędzy i na rachunku karty powstanie nadpłata – kwota do dyspozycji będzie większa niż przyznany limit. Jak banki podchodzą do takiej sytuacji?

Przeczytajcie także: • Usługi finansowe zdrożały w ciągu roku o prawie 12 proc.

Okazuje się, że na rynku nie ma jednego standardu. Zajrzałem do regulaminu kart kredytowych m.in. BNP Paribas, który w takim przypadku przewiduje dwie ścieżki. Właściciel karty może złożyć dyspozycję zwrotu nadpłaty na wskazany rachunek bankowy. Jeśli tego nie zrobi, bank – zgodnie z regulaminem – „będzie przechowywał nadpłatę na nieoprocentowanym rachunku do czasu powstania przyszłych zobowiązań posiadacza z tytułu umowy, a następnie w miarę ich powstawania, zaliczał nadpłatę na poczet tych zobowiązań zgodnie z zasadami określonymi w umowie."

Nie chodzi tu jednak o dodatkowy rachunek techniczny, na którym przechowywana jest nadpłata. Bank wyjaśnia, że wszystkie środki dostępne na karcie kredytowej są księgowane na tym samym rachunku. W związku z tym kwota nadwyżki oraz dostępny limit sumują się, pozwalając na wykonanie transakcji do wysokości sumy tych środków. 

Załóżmy, że limit karty to 5 tys. zł, a w wyniku nadpłaty dostępny limit wynosi 6 tys. zł. Wówczas każda płatność pomniejszać będzie ów limit – najpierw źródłem pieniądza będą środki z nadpłaty, następnie limit kredytowy.

Przeczytajcie także: • Tylko 13 proc. pożyczek i kredytów oferowanych przez pośredników sprzedawanych jest online

Podobną praktykę stosuje Bank Pekao. W jego regulaminie czytamy, że środki stanowiące nadpłatę ponad przyznany limit kredytowy zaliczane są na poczet transakcji, opłat, prowizji i odsetek z tytułu użytkowania karty w bieżącym i kolejnych cyklach rozliczeniowych. Bank podkreśla, że nadpłacona kwota jest nieoprocentowana. Tak jest również w BNP Paribas.

Bardziej rygorystycznie do kwestii nadpłaty na karcie kredytowej podchodzi Citi Handlowy. Już na wstępie regulaminu poświęconego nadpłatom bank podkreśla, iż rachunek karty kredytowej nie jest rachunkiem o charakterze depozytowym. „Klient nie jest uprawniony do przechowywania środków pieniężnych na rachunku karty.” Co więcej, jest zobowiązany do zwrotu kosztów spowodowanych powstaniem nadpłaty na rachunku karty zgodnie z cennikiem.

Przeczytajcie także: • Czasowa blokada karty – usługa, która przyda się nie tylko na wakacjach

Citi Handlowy informuje, że klient, u którego wystąpiła nadpłata, zobowiązany jest do niezwłocznego wskazania sposobu zwrotu pieniędzy. Może to zrobić na kilka sposobów: w placówce, w bankowości elektronicznej i telefonicznej, a nawet pisemnie za pośrednictwem poczty. Dlaczego formalne zgłoszenie chęci odzyskania nadpłaty ma znaczenie? Tylko w ten sposób klient nie poniesie kosztów zwrotu. Jeśli zrobi to na własną rękę, bank potraktuje taką operację jak przelew z karty kredytowej. To tzw. transakcja szczególna, za którą bank pobiera prowizję w wysokości 10 proc. kwoty transakcji, nie mniej niż 20 zł. Jeśli więc klient ma np. 1 tys. zł nadpłaty i postanowi przelać tę kwotę z rachunku karty (nie informując, że jest to zwrot nadpłaty), bank naliczy aż 100 zł prowizji.

Ponadto bank automatycznie informuje klienta w momencie pojawienia się nadpłaty. A jeśli jej wartość wynosi co najmniej 300 zł, pobiera opłatę za obsługę nadpłaty w wysokości 20 zł.

Przeczytajcie także: • Kradzież pieniędzy z konta? Spokojnie, to tylko preautoryzacja

Na pierwszy rzut oka celowe zrobienie nadpłaty na karcie kredytowej może być ciekawym rozwiązaniem dla osób, które np. jadą na wakacje, przewidują większe wydatki kartą, ale z jakiegoś powodu nie chcą występować o zwiększenie limitu kredytowego. W zasadzie można stwierdzić, że gdy na karcie jest nadpłata, przybiera ona cechy karty przedpłaconej. Dopiero po wykorzystaniu środków z nadpłaty, źródłem pieniądza staje się karciany kredyt. 

Zastanawiające jest tak stanowcze podejście Citi Handlowego do kwestii nadpłaty na karcie. Oczywiście bankom zależy na tym, by klienci korzystali z pieniędzy kredytowych (wiąże się to z potencjalnymi przychodami odsetkowymi), a nie traktowali karty jak cyfrowe portmonetki. Natomiast warto wiedzieć, że karta kredytowa i środki na niej zgromadzone nie podlegają zajęciu komorniczemu. Zatem można sobie wyobrazić, że osoba, która chce ukryć pieniądze przed wierzycielami, prosi pracodawcę o przelew wynagrodzenia na konto karty kredytowej – nie do ruszenia przez komornika. 

Fot. Maciej Bednarek