Zastanawialiście się kiedyś, ile PIN-ów i haseł do kont w bankach, kart płatniczych, skrzynek mejlowych, portali społecznościowych, itd. musicie pamiętać? Jak radzicie sobie z ich zapamiętywaniem? Muszę Wam się przyznać, że ja mam z tym problem. Radzę sobie na różne sposoby. Używam kilku sobie znanych tylko wzorów, na bazie których buduje hasła. Na przykład wybieram ulubiony kolor a następnie zamieniam zawarte w jego nazwie samogłoski na zero. Później zamiast jednego zera symbolizującego literę dodaje ich kilka. A wzór zapisuje w telefonie.

Jednak taki sposób ma swoje wady. Wymaga zapisania wzoru na przykład w komórce, co nie jest do końca bezpieczne. Poza tym hasło trzeba czasem zmienić. Tworzę więc nowy wzór i nadaje hasło według niego. Po pewnym czasie orientuję się, że nie za bardzo pamiętam, gdzie już je zmieniłem, a gdzie mam hasło wg poprzedniego wzoru. Nieraz zablokowałem dostęp do rachunku, próbując dopasować hasło do danego loginu. Generalnie jest miszmasz.

Intuicyjnie czuję, że podobnie jak ja Wy również możecie mieć problemy z hasłami. Widać to w wynikach badania, jakie wczoraj trafiły na moją skrzynkę pocztową. Sondaż przeprowadził instytut TNS na zlecenie firmy Nuance. Okazuje się, że każdy z nas ma średnio ponad 14 różnych haseł i numerów PIN. Tylko 22 proc. ankietowanych sama z siebie dokonuje regularnych ich zmian w celu zwiększenia bezpieczeństwa swoich danych i pieniędzy. 39 proc. robi to raz na jakiś czas tylko dlatego, że wymusza to na nich system. Reszta albo nie robi tego wcale albo tylko wtedy, gdy zauważy jakieś podejrzane operacje na swoich kontach. I wcale się nie dziwię, bo takie działanie nie jest to przyjemne. Gołym okiem widać, że to problem, który czeka na rozwiązanie.

Ale firma Nuance uważa, że takie rozwiązanie już istnieje. A jest nią biometria głosowa. Umożliwia zalogowanie się do konta w banku na komputerze albo poprzez aplikację w smartfonie jedynie poprzez wypowiedzenie określonej sekwencji słów. System rozpozna prawidłowo głos prawowitego użytkownika rachunku nawet jeżeli będzie on miał chrypę albo się zestarzeje. Nie da się go oszukać np. poprzez utrwalenie głosu na płycie i odtworzenie celem zalogowania na konto. Jedyną niedogodnością jest konieczność wcześniejszej rejestracji głosu w bazie. System firmy Nuance miał się sprawdzić w wielu bankach na świecie, m.in. w ING banku w Holandii czy Santander w Meksyku.

Mnie dręczy jednak pewna wątpliwość. Skoro jest to takie proste i łatwe to dlaczego nie jest rynkowym standardem? Najwyraźniej ma bariery, które odstraszają większość instytucji od wdrożenia tego pomysłu w życie. Mi wydaje się, że mogą nimi być koszty operacji, związane z koniecznością przebudowy wielu elementów infrastruktury informatycznej w bankach. Pewnie nie bez znaczenia są również obawy ze strony klientów. Ilekroć bowiem mówi się o biometrii w instytucjach finansowych podnosi się argumentów lęków klientów przed udostępnianiem tak osobistych rzeczy jak cechy biometryczne swojego organizmu.

Wreszcie dostrzegam czynnik związany z miejscem i czasem, w którym się znajdujemy. W polskiej bankowości od strony technologicznej dzieje się teraz naprawdę dużo. Rozwijają się aplikacje mobilne, wprowadzane są różne modele płatności smartfonami, odnawiane są internetowe systemy transakcyjne, wprowadzane zupełnie nowe usługi jak choćby sprzedaż kredytów przez aplikacje na telefonie. Wszystko to wymaga zaangażowania ogromnych zasobów ludzkich. Na kolejne rozwiązanie, czyli ułatwienie logowania w postaci biometrii głosowej, po prostu ich brakuje. Być może znajdą się za jakiś czas, gdy prostszy sposób uwierzytelniania stanie się znaczącym środkiem przewagi konkurencyjnej.